Emanuel Arnold Maurice Speijer (1904-1999) was een Joodse bioloog die tijdens de Tweede Wereldoorlog insecten verzamelde in concentratiekampen. In eerste instantie zat hij vast in het interneringskamp De Schaffelaar in Barneveld. Twee professoren van het Rijksmuseum van Natuurlijke Historie hielpen hem aan spelden en andere materialen die hij nodig had voor het verzamelen. In 1943 werd Speijer overgebracht naar Kamp Westerbork, waar hij vanwege zijn insectenkennis werk verrichtte voor de ‘Hygienischer Dienst’. Hij controleerde gevangenen op ongedierte en bestreed plagen van vliegen, luizen, snuitkevers en kakkerlakken in de barakken. Zelf schreef Emanuel: “Onze mooie entomologie heeft in dit speciale geval weer eens te meer bewezen, dat zij mede inhoud aan ons leven geven kan, zelfs in de moeilijkste omstandigheden, mits wij haar met overgave en liefde beoefenen en dat zij dan ook haar practische zijde voor onze medemensen zeker niet ontbeert”. Ondanks alle oorlogsellende lukte het Speijer om een bijzondere en omvangrijke collectie op te bouwen van insecten uit het oosten van Nederland. Na de oorlog werkte en woonde Speijer in den Haag. Hij verzamelde verder, bijvoorbeeld tijdens zijn vakanties in Frankrijk. Ook die exemplaren zijn opgenomen in de collectie van Naturalis.

Alternative form voor Emanuel Speijer : collector|emanuel_speijer.