Anas crecca Linnaeus, 1758

Het wintertalingvrouwtje is een kleine, overwegend bruine eend met een donkergrijze snavel en groene vlekken op haar vleugels. Het mannetje is overwegend grijs en heeft een roodbruin met groene kop. De wintertaling ‘grondelt’ als hij eten zoekt: hij hangt met zijn kop en nek onder water en zoekt zo naar insecten en kleine visjes. Rond mei legt het vrouwtje vijf tot zestien eieren in een nest op de grond. Alleen het vrouwtje zorgt voor de jongen: het mannetje verlaat haar na de paring.

%LABEL% (%SOURCE%)